Morris Minor Club Nederland

9-10-2011

UTEREGRIT 9 oktober 2011

De lavendel is zó mooi, wat is het uitzicht over de vallei geweldig!.....Ja dat zeggen we na lange tijd in Frankrijk te zijn en we zouden bijna vergeten hoe mooi Nederland is. Maar daar is de UTEREGRIT voor.

Het is al traditioneel dat daar waar de tocht vorig jaar eindigde , het beginpunt is van de tocht van dit jaar. De Piramide van Austerlitz dus , waar Henk ons met zijn grote grijns liet weten dat we goed zaten, zijn Fieke voorzag ons meteen van een bon en later een munt voor koffie.

Er waren 20 auto’s een mooi aantal , die achter elkaar door Austerlitz reden, een heel pittoresk dorpje waar veel gewandeld kan worden. Een groot beeld van een edelhert gaf einde dorp aan, we reden het bosgebied in met prachtige villa’s , landgoederen oa de Horst , Stekelenburg e.a. boerderijen met luiken en paarden , veel paarden.

De beloofde schapen met vreemde hoorns, zagen we niet. Er waren zeker wel aparte schapen, prachtig om te zien ze waren bruin /wit gevlekt dik in de wol, mooi!

We volgden een kronkelige weg, hier meanderde vroeger de Rijn, we reden op de scheidslijn tussen Utrechtse heuvelrug en het meandergebied van de Rijn. Prachtig, uitgestrekte weilanden, brede sloten die ook meanderden en veel appel – en perenboomgaarden.

Een heuse testbaan voor de schokbrekers toen we langs het Amsterdam-Rijnkanaal reden, langzaam dus, we gaan de Lekdijk op. Dit is Nederland, wij rijden hoog op de smalle dijk, links het winterbed van de rivier, rechts de laaggelegen boerderijen, in de verte een ijzeren boogbrug, een kerktorentje aan de overkant van het water en een beetje druilerige regen. Wat is het mooi!

Via de indrukwekkende Beatrixsluis komen we in Vreeswijk bij de Museumwerf. Laat nu MMCN lid Ed Hageman hier werken aan de restauratie van antieke binnenschepen, dus ouder dan 50 jaar! Na de koffie in sfeervolle Theehuys, vertelt hij op verzoek van Volkert Münzebrock, hoofd museum/vrijwilligerscoördinator, het technische deel over het buigen, verdubbelen, lassen en klinken van de boeg, achterschip en de opbouw van het roefje. Een demonstratie wordt gegeven van het buigen van een stuk ijzer van 10 mm dikte, achteloos wordt het daarna nog in kleine reepjes gesneden!

Over de scheepvaart, welzijn en welvaart door de binnenscheepvaart in Vreeswijk worden we bijgepraat door de gids.

Het is tijd om terug te rijden naar Brabant, Henk en Fieke het was weer plezant hoe jullie ons steeds weer verrassen met een nieuw stukje Utrecht. Volgend jaar is de 20ste UTERGRIT ik kijk er nu al naar uit , dat wordt een feestje, dank je wel en tot ziens.

Ineke en Max van Woerden.