Morris Minor Club Nederland

Wisselstroom generator versus gelijkstroomdynamo

door René Vinke

Met interesse het artikel van Eelke van Teijens gelezen. In grote lijnen ben ik het wel met hemeens, maar ik maak graag de volgende kanttekeningen:

1)   De voordelen

De AC-generator heeft aanzienlijke voordelen t.o.v. de dynamo, indien de Morris veel in stadsverkeer of files gebruikt wordt waarbij de verlichting continue brandt. Erger nog, als daarbij ook nog de ruitenwissers door bakken hemelwater en mogelijk meer stroomverbruikers ingeschakeld zijn. Bij veel stationair draaien wordt de accu immers weinig bijgeladen en dit gebeurt zeker niet als de laadinrichting (en/of accu!) in wat minder goede conditie verkeert. Worden ook nog eens veel korte ritjes gemaakt waarbij de motor vaak moet worden gestart, dan is de kans op een onvoldoende geladen accu wel heel groot, met als gevolg: of door de regen lopen of droog en koud in de auto stilzitten. De Minor is namelijk in een heel andere tijdspanne ontwikkeld, waarin een file van 2 kilometer al als héél lang werd bestempeld.

2)   De galvanische corrosie

In de scheepvaart heeft men hiermee veel te maken vanwege het agressieve en elektrisch goed geleidende zoute water. Metalen met een verschillend potentiaal (hoogwaardigheid) kunnen onder water galvanisch (lees elektrisch) met elkaar in contact komen en vormen onderling een elektrische stroom. Het water is daarbij de geleider (medium). Het metaal met de laagste potentiaal is hierbij de anode en zal dus corroderen. De bescherming in zout water geschiedt d.m.v. zinkanoden, terwijl men zulks in brak water met aluminium-, en in zoet water met magnesiumanoden doet. In zout water werken magnesiumanoden "te goed" en deze zullen snel verteren.

Nu zal alleen een volslagen malloot z'n auto geheel in water onderdompelen, dus het schadelijk effect is gelukkig beperkt!

Erger wordt de corrosie als het water met opgeloste pekel (zout) is vermengd. Bij een goed geconserveerde wagen zal de galvanische corrosie wel meevallen, zeker als er verf o.i.d. tussen de delen aanwezig is, zodat het elektrische circuit is verbroken of verminderd. Echter, een uitlaat kun je het best met liefst goede r.v.s. boutjes (kwaliteit 1.4571 = 316Ti) vastzetten, want de galvanische corrosie is dan ondergeschikt aan het chemische roestproces, dat de uitlaat al na veel kortere termijn doet sneuvelen. Wel verdient het aanbeveling om geen messing bevestigingsmaterialen op andere chassis onderdelen te gebruiken.

Resumerend: Galvanische corrosie kan dus alleen optreden indien er sprake is van een elektrisch circuit tussen ongelijkwaardige metalen. Dit kan ook door "kunstmatige" stroom uit een stroombron als een accu, dynamo of generator worden gecreëerd. Vocht, water of wat voor geleidende vloeistof dan ook, dient als medium en het circuit is compleet. Je kunt door "kunstmatige" stroom in polariteit om te wisselen ook de corrosie omkeren! Extreem en eenvoudig gesteld, kan het koper uit de bedrading dan naar het staal van de auto "lopen" i.p.v. andersom! Eelke vertelde mij onlangs dat de Duitse auto's van weleer een stalen geleider i.p.v. koper in de bedrading hadden, omdat bij die wagens de min aan massa zat! Het vocht in de gevlochten isolatie completeerde het elektrische circuit. Gelukkig duurt het kennelijk héél erg lang. Mijn Traveller rijdt al sinds 1986 met min aan massa. In de daarna liggende tijd tot heden kreeg hij een AC generator, achterruitverwarming, een radio, een MC-bakkie, een extra koelventilator voor de radiator en meer van die poepelegein. De kabelboom is nog origineel en alleen de voor vocht gevoelige uitlopers laten wel eens wat groene kopercorrosie zien. Originaliteit en praktisch nut gaan niet altijd hand in hand en eenieder moet dus zelf zijn grenzen stellen. Gelukkig maar.....